Roeiwedstrijd in herhaling

Na afloop van de roeiwedstrijd heb je een voldaan gevoel dat na een dag alweer is weggezakt. Als je hebt gewonnen krijg je een blik. Die medaille hangt even aan een lintje om je nek. Bij thuiskomst verdwijnt het in de schoenendoos vol sporttrofeeën. Soms maken vrienden foto’s van de race. Dan heb je in ieder geval nog een mooie herinnering van de wedstrijd.

Tegenwoordig kun je in de boot informatietechnologie en sensoren gebruiken om de wedstrijd achteraf opnieuw te beleven en te analyseren. Tijdens onze 2- roeiwedstrijd in Hilversum hadden wij een GoPro camera, twee smartphones, een externe GPS en een Garmin smartwatch aan boord. De camera produceerde meer dan 100 minuten filmbeelden. Na thuiskomst knipte ik daar een aantal fragmenten uit. Die plakte ik aan elkaar en zette er een paar titels en een muziekje onder. Binnen een uur stond het vijfminuten-filmpje op YouTube.

Via de CrewNerd, Garmin en Strava apps kunnen wij onze prestaties evalueren. De overlay van snelheid (min/500m) en tempo (slagen/min) laat zien dat we een constante race hebben gevaren in licht oplopend tempo. Zijn we dan niet te voorzichtig van start gegaan? Het verloop van de hartslag geeft aan dat ik constant rond mijn omslagpunt zit, met een uitschieter aan het eind naar een hartslag van 193. Verklaart dat misschien mijn instorting na de finish? Op Strava kan ik onze tijd op basis van het wedstrijdsegment vergelijken met die van afgelopen jaren. Daaruit blijkt dat wij bijna een minuut sneller hebben geroeid dan voorgaande twee jaar.

De digitale transformatie gaat ook in de sport razendsnel. Binnen afzienbare tijd zit de technologie geïntegreerd in onze sportkleding. De camera’s zijn nu al uitgerust met GPS en aangesloten op slimme sensoren. Zo kun je informatie over snelheid, hoogte, hartslag en tempo integreren in de filmbeelden. Je kunt de camera ook al monteren in een drone die automatisch volgt. De beeldstabilisatie van moderne actiecamera’s is subliem en je kunt het filmen eenvoudig met je stem bedienen: “Hey GoPro, stop recording.”

Foto’s: Lars Veling (boven) en Mignon Goossens (galerij)

King of Mountain Verse Eieren

Menig sporter kent Strava, een programma op je smartphone om van ieder rondje fietsen of rennen een wedstrijd te maken. Tegen jezelf, maar ook tegen elkaar. De Strava oprichters zijn voormalige Harvard roeiers die via het roeien op het idee zijn gekomen dit programma te maken. Zij gingen na hun roeicarrière fietsen maar mistten het teamgevoel en de onderlinge competitie. Door slim gebruik te maken van de IT-ontwikkelingen en het gebruik van GPS is het Strava programma ontwikkeld.

Met de Strava app kun je zien welke routes je hebt afgelegd, en wordt route en snelheid geregistreerd met GPS. Je kunt deze workouts delen en vergelijken met vrienden via Strava. Je kunt ook segmenten aanmaken. Dit zijn afgebakende trajecten waarvan de snelheid wordt gemeten van elke Strava-gebruiker die er langs komt. Die tijden worden vervolgens in een ranglijst getoond van jaar, dag, geslacht, vrienden, leeftijd of gewicht. De snelste fietser of loper is King of Mountain (KOM) of Queen of Mountain (QOM).

Onlangs ontdekten wij dat Strava ook onze onderlinge roeicompetitie zou kunnen bevorderen. Twee tot drie keer per week roeien we voor onze wedstrijdtraining hetzelfde traject op de Vliet van Voorschoten naar de sluis in Leidschendam. Af en toe zoeken we andere ploegen op om op het smalle vaarwater te sparren, elkaar in te halen of voor te blijven. Maar meestal roeien we op het zelfde traject stukken van vast punt op de wal naar een ander herkenningspunt. Tussen de molens, bruggetjes en boerderijen roeien wij onze intervaltrainingen. De vaste punten op de wal hebben vaak achterhaalde namen. Zo is de baileybrug inmiddels vervangen door een ophaalbrug en verkoopt de boerderij al lang geen verse eieren meer.

Onze vertrouwde roei-afstanden op de Vliet maakte ik aan als Strava-roeisegmenten. Die segmenten zie je nadat je Strava met roeien tussen het botenhuis van Rijnland en Leidschendam hebt gebruikt. Per segment zie je de afstand, de tijd en gemiddelde snelheid. Als je het segment selecteert zie de kaart, jouw tijd en record tijd. Daaronder staan diverse klassementen (aller tijden overall en voor vrouwen, dit jaar en voor vrouwen, vandaag, roeiers in jouw netwerk, leeftijd en gewicht). Zie hier het actuele klassement van het segment Sluis Leidschendam tot Roeivereniging Rijnland.

Je kunt jouw resultaat vergelijken met eerdere resultaten in een grafiek en daaronder overzicht van individuele roeiactiviteiten. Vandaaruit kun je verder doorklikken naar de details per datum. Als veteranenroeiers moeten wij hier concurreren met andere verenigingen, zoals met de roeiers van Die Leyte en de studenten van Njord en Asopos. Mijn snelste tijden zijn de trainingen in de 8+. De andere roeiers uit de acht zie je nog niet. Dat zal veranderen als meer roeiers uit mijn ploeg Strava gaan gebruiken. Strava ziet dan automatisch dat je gelijktijdig het traject hebt afgelegd en voegt deze medesporters toe aan jouw gegevens over de sportactiviteit.

Je kunt ook het klassement opvragen van mensen uit jouw netwerk, bijvoorbeeld alleen van leden uit mijn roeivereniging Rijnland. De klassementen op leeftijd en gewicht kun je alleen met een betaalde versie van Strava inzien. Je ziet hier wel jouw positie in de ranking. Het mooie van Strava is dat je niet alleen de hele training meet, maar ook prestaties op specifieke trajecten. Dit kan bijvoorbeeld een stuk zijn waar je regelmatig een interval roeit. Zie als voorbeeld het klassement op het traject tot verse eieren. Queen of Mountain (koploper van het vrouwenklassement) is Alice E. Vooralsnog ga ik aan kop van het overall klassement. Daarom mag ik mij ‘King of Mountain Verse Eieren’ noemen.

Initiatiefnemers: Kees de Bruijn en Jan Willem Boissevain (Roeivereniging Rijnland)

King of Mont Ventoux

D0818-Vsud-sim_2898

De berg openbaart zich in de zomer van 1987 voor het eerst aan mij. Vanaf het Rhônedal  torent de  ‘Reus van de Provence’ indrukwekkend uit boven het landschap van de Vaucluse met wijngaarden en lavendelvelden. Na fietsbeklimmingen in de Alpen en de Pyreneeën staat de Mont Ventoux nog op mijn verlanglijstje. De wielerverhalen over de loodzware beklimming en Tommy Simpson maken mijn verlangen om naar de top te fietsen nog intenser.

De aanloop vanaf Vaison la Romaine en Malaucène gaat lekker. De eerste kilometers van de klim vanuit Bedoin gaan ook vlot. Na de haarspeldbocht in Saint- Estève begint het echte klimwerk door het bos. De weg blijft kilometerslang stijgen met af en toe een flauwe bocht. Een paar dagen terug werd de tijdrit in de Tour van Carpentras via Bedoin naar de Ventoux verreden. Op het wegdek gekalkte namen van de renners ‘Mottet, Delgado, Fignon, Breukink, Jeff’ zijn daarvan het bewijs. Dan steekt er plots een potdichte mist op. Zelfs de bomen in het bos kan ik niet meer zien. Ik moet mij op de witte streep aan de rechterkant van het wegdek oriënteren om op de weg te blijven fietsen. Bij Chalet Renard rij ik bijna het terras op, maar even later heb ik de wegmarkering weer te pakken van de slingers door het maanlandschap. Na anderhalf uur klimmen arriveer ik verkleumd en uitgeput bij het restaurant op de top van de Ventoux.

De tijdrit in de Tour van 1987 werd gewonnen door de Franse belofte van destijds: Jean-François ‘Jeff’ Bernard. Hij rijdt op een tijdritfiets tot de voet van de klim. Daarna wisselt hij van fiets en rijdt in een straf tempo naar de top. Hij kent geen verzwakking en bereikt de top in een recordtijd van 58:02. Hij rijdt iedereen op grote achterstand en pakt de gele trui. Hij lijkt kansrijk voor de Tourzege, maar verliest de trui daags daarna door pech. In de bergrit naar Villars-de-Lans rijdt hij meerdere keren lek. Hij moet in de achtervolging, maar is alleen en slaagt er niet in het gat met de favorieten te dichten. Stephen Roche wint uiteindelijk de Tour, Bernard wordt derde. Het is het hoogtepunt van zijn wielercarrière. Een jaar later komt hij in de Giro lelijk ten val in een onverlichte tunnel. Hij wordt geplaagd door blessures en eindigt zijn carrière als meesterknecht van Miguel Indurain.

2016-08-28_143057000_C488E_iOS

Vijfentwintig jaar na zijn Ventoux-zege strijdt Bernard samen met vier Ventoux-winnaars om de titel ‘Koning van de Mont Ventoux’. Het is een virtuele wedstrijd tussen vijf ritwinnaars: Eddy Merckx (1970), Jean François Bernard (1987), Marco Pantani (2000), Richard Virenque (2002) en Juan Manuel Garate (2009). In de film zijn we samen met Bernard, Virenque en Garate – die live commentaar geven – getuige van een strijd van wielrenners uit verschillende generaties die gelijktijdig de berg beklimmen, inclusief inzicht in de onderlinge tussentijden. Vooraf weten we al dat het geen eerlijke strijd is. Bernard reed de Ventoux in een tijdrit na een korte aanloop van 15 kilometer. De overige renners beklommen de Ventoux tot slot van een lange etappe. Merckx reed op een racefiets die vier kilo zwaarder is dan de moderne fiets van Garate. Niettemin zien we een strijd die tot de laatste kilometer spannend blijft met een verrassende winnaar.

Tot vijf jaar terug was de strijd om de Ventoux voorbehouden aan wielrenners van de Tour, Dauphiné of Paris-Nice. De laatste jaren kunnen we middels sportieve sociale media applicaties virtueel de strijd tegen onszelf en anderen aangaan. Het gebruik van Strava nam een grote vlucht sinds Laurens ten Dam het gebruik van de app in 2012 in de Avondetappe bij Mart Smeets aanprees. Met een tijd van 58:26, die hij reed in de Tour van 2013, is Ten Dam King of Mountain van de Ventoux. Je kunt jouw tijd met de profs vergelijken, maar ook met die van vrienden, leeftijdsgenoten of met eigen tijden per segment. Zo verbeterde ik dit jaar mijn persoonlijke records op de Ventoux van de afgelopen drie jaar. Dankzij Strava is iedereen een beetje Koning van de Mont Ventoux.